Çocuk felci aşısı hangi yıl ve kim tarafından geliştirildi?

20. yüzyılın en önemli tıbbi başarılarından biri olan çocuk felci aşısının geliştirilme süreci, iki farklı yaklaşımın insanlığa kazandırdığı bir zafer hikayesidir. Jonas Salk'ın inaktive aşısı ile Albert Sabin'in oral aşısı, farklı mekanizmalarla aynı amaca hizmet ederek bu korkulan hastalığa karşı tarihi bir mücadele başlatmıştır.

Konu kakkında 1 soru soruldu ve cevaplandı

Çocuk Felci Aşısının Geliştirilme Süreci

Çocuk felci (poliomyelit) aşısı, 20. yüzyılda bulaşıcı bir hastalık olan çocuk felcine karşı geliştirilen iki ana aşı türüyle tanınır. Bu aşılar farklı yıllarda ve araştırmacılar tarafından geliştirilmiştir. İşte detaylı açıklama:

1. İnaktive Çocuk Felci Aşısı (IPV)

Bu aşı, Dr. Jonas Salk ve ekibi tarafından geliştirilmiştir.
Geliştirme çalışmaları 1950'lerde yoğunlaşmıştır ve aşı 1955 yılında resmen onaylanmıştır.
IPV, ölü (inaktive) poliovirüs kullanılarak üretilir ve enjeksiyon yoluyla uygulanır. Bu aşı, çocuk felci salgınlarını kontrol altına almada önemli bir rol oynamıştır.

2. Oral Çocuk Felci Aşısı (OPV)

Bu aşı, Dr. Albert Sabin tarafından geliştirilmiştir.
Geliştirme süreci 1950'lerde devam etmiş ve aşı 1961 yılında yaygın olarak kullanıma sunulmuştur.
OPV, zayıflatılmış (canlı) poliovirüs içerir ve ağız yoluyla damla şeklinde uygulanır. Toplumda bağışıklık yayılımını teşvik etmesi nedeniyle, dünya çapında çocuk felcinin neredeyse tamamen ortadan kaldırılmasında etkili olmuştur.

Özet ve Önemi

Jonas Salk'ın inaktive aşısı 1955'te, Albert Sabin'in oral aşısı ise 1961'de geliştirilmiştir.
Her iki aşı da milyonlarca çocuğun hayatını kurtarmış ve çocuk felci vakalarını büyük ölçüde azaltmıştır. Günümüzde, birçok ülke bu aşıları kombine şekilde kullanarak hastalığın kökünü kazımaya çalışmaktadır.

Yeni Soru Sor / Yorum Yap

Sizden Gelen Sorular / Yorumlar